inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 45.029):

In een zee van ongenade

‘ Gea plooit haar aarden huid en huilt ‘


De mensen staan er als grauwe distels
Zij klauwen in een plastic zee

Waar ieder iets vindt van zijn gading
men sleept vervolgens legio
Karkassen richting kustlijn

Er resten nog wat bodemvondsten
zoals een scheepswrak
of een ware U-boot uit WO II

De “ eerlijke vinder “, op slopersjacht
en o, arme gelukszoeker
die blind vaart... nu komt de nacht!

Het werk wordt bemoeilijkt,
de stroming wordt te sterk
ook de wind geeft niet meer mee

Zie dit zielig zootje spartelen,
het spelen is voorgoed voorbij
men zinkt weg in dit zeemansgraf

Tussen dood en levenloos,
tussen Aarde en hel
waant de mens zich zo goddelijk

Hij splijt het atoom en ook zijn ziel
Hij splijt de zee en sleurt de wereld mee...


Kunstwerk: "Oog in oog met de bouwer/vernietige ", 2011
Kunstenaar: Irmlinda de Vries


Zie ook: http://oermirm.blogspot.com

Schrijver: Irmlinda de Vries, 23 september 2012


Geplaatst in de categorie: maatschappij

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 179

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
J.de Groot
Datum:
9 oktober 2012
Graag gelezen!
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
28 september 2012
Een kunstwerk in woord en beeld Irmlinda, knap!
Naam:
geeraardt
Datum:
26 september 2012
hoogmoed komt voor de val
rest daarna nog weemoed
Naam:
Thomas Koppelaar
Datum:
24 september 2012
Betekenisvol gedicht zeker in dit huidig tijdsgewricht met prachtige laatste strofe ook, Irmlinda

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)