inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 45.123):

alleen 's nachts

ik nodig olifanten uit
dikbuikig
in cirkels rond mijn lichaam

hoor alles dreunen
op het linoleum van de leegte

wijsvingers breken maanlicht
meedogenloos
in het spoor dat ze achterlaten

slapende kamers
en striemen worden geklemd
tussen slagtanden en een bloedend hart

ik begraaf mezelf
onder aarde en bladeren
en blijf nog even bij de eerste schreeuw
stil

Schrijver: kerima ellouise, 1 oktober 2012


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 214

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:
Rudolf
Datum:
2 oktober 2012
Vooral de slotzin is prachtig
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
2 oktober 2012
Bijzonder geschreven Kerima, deze stille weemoed.
Naam:
switi lobi
Datum:
2 oktober 2012
Kerima, indrukwekkend..
Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
1 oktober 2012
zo pijnlijk leeg en zo prachtig !
Naam:
julius
Datum:
1 oktober 2012
prachtige poezie
Naam:
Irmlinda
Datum:
1 oktober 2012
Hoe eenzaam de nacht, Kerima... Aangrijpend schrijven!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)