Netgedichten

netgedicht (nr. 45.168):

Hemels meisje*

In ’t raamkozijn een meisje van dertien
dat het leven nog ziet als spannend boek,
met haar Arabische prinsessen-“look”
zich de dochter waant van een bedoeïen.

Bijna geen kind meer speelt ze met hoofddoek
nog een hemels meisje, maar ongezien
voelt ze zich innerlijk heel feminien
en smacht naar iets moois op elke straathoek.

In één vertrek bijeen: de kindertijd
weerspiegeld in de ruit, een meid eenzaam
op de drempel van de volwassenheid.

Verlangend kijkt zij uit het zolderraam
zo vol van haar ontluikende schoonheid
drie hoog op de Groot-Hertoginnelaan.