Netgedichten

netgedicht (nr. 45.184):

regen en ruïne

er is geen loslaten zonder liefde,
zegt de ochtend

terwijl hij met een lemmet
mijn huid opensnijdt

ik leg mezelf te vondeling
op veel te kleine bloemen
samen met het geluid
dat ik liefheb

de avond zal van zwakheid spreken
wanneer ik mijn mond
opensper

om regen zichtbaar te maken

Schrijver: kerima ellouise, 6 oktober 2012

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

regen en ruïne

4.0 met 6 stemmen

218

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Naam:: Hazen
Datum:: 15 oktober 2012; Dat is dan een vondeling die ik graag wil omarmen, doorheen de regen en talloze bloemen...

Naam:: switi lobi
Datum:: 8 oktober 2012; Kerima, deze regen laat me klein worden..

Naam:: julius
Datum:: 7 oktober 2012; mooie poezie..

Naam:: Irmlinda
Datum:: 7 oktober 2012; Ik sluit mij geheel bij Marije aan ;-D

Naam:: wietschaert
Datum:: 6 oktober 2012; natuurfotootjes, met liefdespixels in het oneindige.

Naam:: marcel dekoning
Datum:: 6 oktober 2012; een pareltje, Vlinderdingske!

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 6 oktober 2012; 'ik leg mezelf te vondeling op veel te kleine bloemen.....
waar zulke prachtige zinnen te lezen zijn, is een vlinderwind voorbij gevlogen!

Geef je reactie op deze inzending: