Netgedichten

netgedicht (nr. 45.202):

stolsels

en dan nu de vloeibare oogst
verbeteren tot meer

in zachte massa’s rozen leggen, weerbaar
door doorns- maar toch
hun geur vertelt van ooit

uitgesproken rood verkleurt
het roze beeld van kinderhandjes
rond hun zuigdot, waar wat suiker zoetig
om dit leven vraagt

een wiegje waagt te staan
in lang vergeten kamers tot de sloophamers
der tijd

het beeld voorgoed verstoren