gevallen engelen
rond de explosie van een wolk schuilden
eindeloze stranden
daarboven in het hemelsblauw dreef een vogel
op de stijgende thermiek, wiekend
met een loom gebaar
ik keek ernaar en vond
zijn sporen in het zand, toen licht
naar lager viel
zochten schelpjes mijn ogen
en ik vond ze met mijn hart; een zilte zoen
van onvermogen
liet zout met zoet verward en ik
had liefde ingekleed en rond mijn schat gebogen
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...dicht.php?fotogedicht=thermiek
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 13 oktober 2012
Geplaatst in de categorie: emoties