inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 45.302):

uiteindelijk

(nog altijd draagt de tijd mijn wonden...)



elk beeld vertelt een oud verhaal
rond mooie woorden struikelt het gevoel van
volgepakte zinnen

om te beginnen was er nog een zachte foto
en een valse naam, die
afscheid aan zijn slippen droeg

waar ik ook naar vroeg, het rolde voor me uit
geen uitgestippelde staketsels
of een patroon naar nieuw

duinenzand grondt helm
aan zee verlaten oorden, ademend, vol water
op mijn huid


Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...t.php?fotogedicht=uiteindelijk

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 15 oktober 2012


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 110

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
hans rauch
Datum:
15 oktober 2012
Adembenemend mooi.
Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
15 oktober 2012
de mooie woorden zijn gebleven; ze hebben zich gegrond en tonen nu ademend hun rimpelende schoonheid.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)