inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 45.511):

Smelt van nostalgie

ik speel al weer
met sneeuw
stapel de kristallen

laat zonlicht
uitgekiend
op de facetjes vallen

zo open ik
een winterdag
met witte pracht

maar smelt
van nostalgie als
ik het landschap zie

door koestering
van handen
wordt alles prooi voor dooi

mij resten slechts
de warme tranen
het was te vroeg zo mooi


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 29 oktober 2012


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 100

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
30 oktober 2012
Mooi deze te vroeg tot bloei gekomen , bevroren en ontdooide liefde.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)