inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 45.549):

in het huis

al het werkelijke dat ik je gaf
is geworden tot overbodigheid

en nu ik mezelf kleed
met gedempte wind, de uren van herfst
overhoop haal

verliest elk geluid een naam

mijn naam
die als een afgewezen groet
tussen houten lippen hangt

verzwakt
door de duizend splinters
van huiverige gezichten

ik val, onzichtbaar, uit dit geheel
mijn handen te koud
te klein

om vast te houden

Schrijver: kerima ellouise, 31 oktober 2012


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 176

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
lijda
Datum:
2 november 2012
zo mooi als het getoonde beeld zijn de woorden die jij aaneen rijgt, in ontroering gelezen!
Naam:
Martien
Datum:
1 november 2012
Beklemmend mooi!
Naam:
wie?
Datum:
1 november 2012
Om te herlezen en herlezen, met stilte onderhuids.
Naam:
julius dzs
Datum:
31 oktober 2012
prachtige poezie

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)