Netgedichten

netgedicht (nr. 45.570):

graflichtjes

in de stilte van nu verblijf ik
zachter, door droombeelden van toen

er brandt een kaars, mijn loflied zingt
en onderaan de dag klinkt wee
een jammerklacht

maar hier, geborgen in het nu
draagt liefde duizend rozen op, aan
alle zielen

waar we knielen zucht de grond
mijn mond noemt honderd namen rond
een warm moment

wat ben ik blij- mijn troost
dat ik jou eeuwig

heb gekend