vullen
(toen de lucht zich terugtrok
in amber en turquoise wist ik, dat de avond zoeter was)
geef me je hart- gééf het
laat de aarde achter in zijn werelddans
voorbij de glans van klatergoud
en overschot
schuddebuikend ligt de dag
achter valse wolken, het spiegelbeeld van nu
verlaat de avondval
en witte vogels draaien rond een nieuwe maan
daar ver vandaan alleen nog jij- in hoogtes
zonder schroom
‘I’m coming home’ zingt zachtjes in
mijn hart
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...gedicht.php?fotogedicht=vullen
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 18 november 2012
Geplaatst in de categorie: emoties