inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 45.955):

zwart of zoet

najaarsregen, een wankele tafel
waarop menig woord werd doorwoeld,
een halve kop koude koffie, naamloze suiker onaangeroerd

ik mijmer over wat ik bezit en schets u een beeld
u mag zich er vrij in bewegen

biedt het ruimte om mij te zien
en wat ik achterlaat

hoort u het waggelen van mijn pen
op de manke tafel terwijl de regen tegen het raam
mijn kwetsbaarheid wast

nadat ik, nooit losgeraakt
van het eenzame, zonder verwachting,
naar de koude koffie kijk

of denkt u aan die keer dat u uw lief omsloot
tezamen met de zachtheid van de regen

of aan de warme houten tafel en het kaartenhuis
dat u samen met grootvader bouwde, de muren immer
van wijken wisten

misschien geeft u terug inhoud
aan de halve kop, het verhaal dat een goede vriend vertelde
waarop de tijd geen effect had

wij kijken naar elkaar in dit korte gedeelte
er is ruimte genoeg

Schrijver: kerima ellouise, 1 december 2012


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 315

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:
geeraardt
Datum:
2 december 2012
mijmeringen die ruimte nodig hebben...
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
2 december 2012
Ruimte om te overdenken rond de tafel van nu en ooit.
Knap gedicht Kerima!
Naam:
wietman
Datum:
2 december 2012
heerlijke schrijvelingen boven een tafel, het nadenken, het mijmeren, het haast uitspreekschrijven...
Naam:
Jeroen Splinterman
Datum:
1 december 2012
Een fraai gedicht in herfstsferen.
Naam:
Hanny van Alphen
Datum:
1 december 2012
Prachtige schets, een inkijkje in het leven van.... aan de tafel waar mettertijd het zoetzuur zich heeft ingevreten. De eenzaamheid druipt van de ramen.
Naam:
hans rauch
Datum:
1 december 2012
Email:
hrauchsimpc.nl
Wat heb je dit in een mooie tekening beschreven
met zo'n innig intiem ruimtelijk slot

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)