inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 46.231):

geheel het leven

kan je alles betasten
zoals een blij vers
of een gebroken vijver
waarin woorden zijn verdronken

het fluitje van de winter
dat met stille tonen
de brok in mijn keel overneemt

kan je
wanneer ik huil
en de dag te donker is
jouw hand leggen op de mijne

tot leven brengen

zonder wijzer en woorden worden
mij tegemoet

in een witte winterochtend
en de schroom van kleine sterren

het haar strijken
uit mijn binnenwaarts gericht gezicht

Schrijver: kerima ellouise, 21 december 2012


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 359

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
23 december 2012
Een hand die lichtjes tovert in het donker.
Een stem die op een winterochtend het lied van liefde de wereld in zingt. Een leven lang...
Prachtig gedicht Kerima!
Naam:
geeraardt
Datum:
23 december 2012
Een klein gebaar kan al weer wat tot leven brengen, mooi dit.
Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
23 december 2012
' Het fluitje van de winter dat met stille tonen de brok in mijn keel overneemt ' prachtig !
Naam:
Quicksilver
Datum:
21 december 2012
Kan je alles betasten, heb er even geen woorden voor. Heel mooi en ontroerend tegelijk Kerima.
Naam:
Ferdinand van Heijningen
Datum:
21 december 2012
Chapeau!
Naam:
wietenaar
Datum:
21 december 2012
het fluitje doet het licht ontwaken in het fluweel der duisternis. mooie cryptokristallijnen beelden weer.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)