Ad mortem festinamus
Verdien de stilte, die als de nacht
- als een zwart zijden mantel -
schrijdend en schreiend over het eigen graf
neerstrijkt
De doden hebben ogen in lichtjaren
met de halo van een hangende hemel
in een zwevende hel
Verjaag er ongenode gasten
die de einder zoeken
en daar hun polsen leegschudden
verveeld de kelk des doods half leeg drinken
- deze leugen van het hart -
Zoek de spankracht om te buigen
als het gebeente hoofd en lijf
niet meer fier dragen kan
en het bloed de zeven zeeën vult
en zich mengt met de tranen van droeve nazaten
Ja, verdien dan de stilte, die als de nacht
- als een zwijgzame zwarte ruiter-
op het eigen graf
neerstrijkt
... Titel ontleend en met dank aan Qntal, een muziekgroep die een moderne interpretatie heeft gemaakt van de middeleeuwse profane muziek...
Kunstwerk: ' Op onbekend terrein ', 2012
Kunstenaar: Irmlinda de Vries ...
Zie ook: http://oermirm.blogspot.nl
Schrijver: Irmlinda de Vries, 29 december 2012
Geplaatst in de categorie: overlijden
Bijzonder gedicht Irmlinda.
Ik schud, ruim voor de horizon, mijn waardering voor dit gedicht uit mijn losse pols.
Als evenement is de dood, voor poëten, een literair feest!