Netgedichten

netgedicht (nr. 46.353):

lichtkoepel

het strand droeg parelmoer en water…

onder een oppervlak van kou liep liefde mee
warme truien elders als een extra jas
de ganzenpas van twee

hand in hand en zijn glimlach smolt
rond wat ik kon vertellen
blij, ontvangen door een hart
dat meerdaags gaf en bovenal het kindergraf
dat licht verstuurde
uit haar dood

dankbaarheid was groot, groter nog
mijn glans

ik speel de levensdans van hoge golven
rollend langs de richtlijn
van mijn zijn