ik ga maar

ik ga maar
moet jij gedacht hebben
en jij vond achter iedere kraam
ogen die zochten naar jou
de regen huilde met je mee
en de stille dood verliep in kou

verdwaald
vocht je jouw weg naar buiten
maar telkens die dove roep
terwijl de diepte verdween
en de aarde enkel
afmeren kende
het bracht je verder heen

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 3 januari 2013

julius.dreyfsandt.zu.schlammgmail.com

verlaten eenzaam

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 7 stemmen 394