inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 46.574):

Vrijheid zonder grenzen

ik laat me gaan
mijn lichaam kijkt me aan
de ogen ongebroken

nog is er
de rode draad
het fluïdum dat beiden raakt

ben vrijheid
zonder grenzen
tijdloos in verplaatsend zijn

het aardse is voorbij
emoties stralen
in geluk hun eind

toch moet ik terug
de ogen huilen
van het lichaam op de rug


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 15 januari 2013


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 237

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
J.de Groot
Datum:
19 januari 2013
Auw!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)