Netgedichten

netgedicht (nr. 46.664):

levensgroot

het is zo'n ding waar je nooit zeker van bent
dat nooit zeker kan zijn
het dwaalt langs straten, overdag
of in de late avond

het schurkt tegen een boom
zoals een hond die vlooien heeft
en smeekt om gestreeld te worden

het bewierookt boeken
over de ondergang; grijze kleding
en een doorstreepte hemel

het kruipt onder kaarslicht
omdat het de regen niet kan vergeten, de kus
die nooit achtergelaten werd

het beschrijft de lezer
op de bodem van verzen
hij kerft zijn naam

slechts één enkele naam

Schrijver: kerima ellouise, 21 januari 2013

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

levensgroot

4.0 met 6 stemmen

241

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: Imiza
Datum:: 7 april 2013; mooi raadselachtig, ik dacht even aan de dood...

Naam:: Jan Haak
Datum:: 25 januari 2013; Telkens lees ik er weer iets anders in, in dit mooie mystieke en poëtische raadsel...

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 21 januari 2013; Het zwerft, zoekt zich een weg. Wil zich nestelen, daar waar in het licht een glans, een naam verschijnt. Mooi Kerima.

Naam:: wielewuil
Datum:: 21 januari 2013; het blijft alleen, verweesd als in ontruimde kloosters, het bekent, het verklaart zich schuldig, maar vreest ons oordeel niet.

Naam:: Jeroen Splinterman
Datum:: 21 januari 2013; Een naam, gedicht, en beeld, die weten te raken.

Naam:: Pama
Datum:: 21 januari 2013; Het is een gevoel dat iedereen kent en nooit benoemd kan worden. " But what's in a name " Mooi gedicht.

Geef je reactie op deze inzending: