Netgedichten

netgedicht (nr. 46.715):

bal masquè

een wand vol gezichten
richt zijn oogopslag naar mij
ik buig en laat mijn haren hangen

want hun ogen zwichten
als ik lijd, aan averij

niets blijft achter houten kijkers
alles is, zoals het is

verborgenheid schept geen genoegen
als ik daar jouw mens-zijn mis

Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...otogedicht.php?fotogedicht=bal

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 25 januari 2013

acm.visser

quicknet.nl

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: emoties

bal masquè

4.0 met 6 stemmen

112

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Petra Hermans
Datum:: 13 februari 2013
Email:: worldpoet546live.nl; Mooi compact beschreven tweespalt tussen maskers
en deze verborgenheden laten vallen. Een geheim
is nodig, zolang deze enig doel dient...
Ook ik geef de voorkeur aan openheid ofschoon dit
niet altijd is te realiseren. Mooie foto erbij.

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 27 januari 2013; Mooi deze ontmaskering.

Naam:: Sanne L
Datum:: 26 januari 2013
Email:: sannesanne175hotmail.com; Apart gedicht, graag gelezen. Spelen met woorden.

Geef je reactie op deze inzending: