Netgedichten

netgedicht (nr. 46.727):

schuchtere voelsprieten

het huis waarin ik wilde wonen was klein
zo klein als het in een sprookje kan zijn
van binnen oogde het nog groter dan een paleis
ik hoefde er niets te verzinnen, alsof alles, ieder laagje
een onderdeel van me was, rechts- of linksgewonden
vage dagen of een tragisch hopen sliepen in vrede
en liefhebben hechtte zich aan eenheid, het hart een thuis
woorden tekenden blauw of roze en niets was bestemd voor
verdrukking of kreukte de nacht, geen ster verloor het licht

ik droomde mij een woning waarin ik werd beschermd
vrij van onzichtbare sporen

Schrijver: kerima ellouise, 26 januari 2013

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

schuchtere voelsprie

4.0 met 7 stemmen

190

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: Annejan Kuperus
Datum:: 31 januari 2013
Email:: ajkuperushotmail.com; Jouw gedichten dwingen de lezer tot nadenken, waarbij interpretatie sterk kan verschillen. Dit is wat mij betreft dé kracht van jouw gedichten. 'k Las en lees jou. Zal jou bovendien blíjven lezen, daar jouw gedichten boeien...!

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 28 januari 2013; Ik hoefde er niets te verzinnen, alles was aanwezig
om mij veilig te voelen. Mooi gedicht Kerima!

Naam:: Pama
Datum:: 27 januari 2013; Te mogen schuilen in een sacrale veiligheid, herbergt alle creaties die een sprookjeswereld biedt en creëert een zekerheid. Prachtige regels.

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 27 januari 2013; Mooi rond gedicht met zacht gekleurde muren en klein genoeg om beschutting te geven.

Naam:: Rudolf
Datum:: 26 januari 2013; Mooi met een diepe lading

Naam:: weitzelwietzl
Datum:: 26 januari 2013; jeugd van vroeger, jeugd van heden, de stemmen die we als woordjes aanbeden.

Geef je reactie op deze inzending: