Netgedichten

netgedicht (nr. 46.956):

het rommelt ergens

het bewegen is zo breekbaar
als de aarde rommelt en vlinders
uit hun cocon verjaagd worden , het refrein
wacht op een snelle doorgang in
broze gesteente

geld met afdrukken van het isobaar
warmt de leegte met afschriften van
het leed, betrokkenheid heelt niet maar
is de slang des duivels

stedenverheerlijking en gesmolten
dorpskernen is het fundament dat
de samenleving draagt