Netgedichten

netgedicht (nr. 47.209):

geen rozen aan het hek

steeds meer
vult de schaduw van het huis
zich met verhalen

la vie sans rose
signeert de sombere vragen
die nog roerlozer dan ooit voordien
de zon schuwen

ik laat mezelf los
vastgebonden aan het bord
- te koop -
en zink onberedeneerbaar
in de transparantie

laat niets achter
dan een liefde en een kat
die zich vasthaakt aan de maan

het afscheid
verdraait de tijd, wankel

is het verschil ondraaglijk

... www.youtube.com/watch?v=1YVjHqs4keA ...

Schrijver: kerima ellouise, 2 maart 2013

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

geen rozen aan het h

4.0 met 8 stemmen

239

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 4 maart 2013; 'la vie sans roze .....ik laat mezelf los... vastgebonden.......pijnlijk mooi klinkt het machteloze vastzitten aan ....

Naam:: Alexander Peters
Datum:: 3 maart 2013; Heel eerlijk. Af en toe erger ik me aan je bloemrijk schrijven maar dit maal echt vijf sterren!

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 3 maart 2013; Afscheid kan soms voelen, lijken op een roos die is verwelkt...
De tijd zal nieuwe knoppen vormen en de rozen zullen wederom groeien, bloeien. Prachtig gedicht Kerima.

Naam:: verhavert
Datum:: 3 maart 2013; heerlijk terug je poëzie te lezen Kerima

Naam:: ww
Datum:: 2 maart 2013; zelfs de maan kan ze met haar woorden vastketenen.

Naam:: Pama
Datum:: 2 maart 2013
Email:: pebmartenskpnmail.nl; De beste kleur ligt ergens tussen 'het wit en het zwart', bepaald door het individu. Roze is maar een momentopname en kwetsbaar.
Mooi gedicht Kerima.

Geef je reactie op deze inzending: