laven
in een duinnest
ligt het bedichte blad
een meeuw kukt
kleine wolken
naar het middaguur
het wordt stil en ongevlekt blauw
verrassend is de wind
wanneer hij met een gevederde blik letters
verschuift
jouw handen houden
het weerzien vast
sindsdien zwerft de zee in mijn navel
Geplaatst in de categorie: liefde
dat je je senang voelde, daar
aan het strand.
Sfeervol mooi Kerima.