Medaillon

Als begin-twintiger leerde ik
liefde en leven kennen, met
de dood kijkend om een
hoekje

Het tempo werd opgevoerd, terwijl
zij schrok toen, van telefoon
berichtend over zijn
coma

Haar wereld stortte in, met die van
hem voor eeuwig in het donker
daar herinneringen
vergeeld

in zwart-wit, zich tot de dood
een plaats hebben verworven in
de kamer voor eeuwig
Bladgoud

Siert wanden in die binnenkamer
Een andere ruimte vergaat
voor een belangrijk deel
heel triest

Het heden snelt naar het verleden
in termijn van kort naar lang
tijd heelt vele wonden
Gedeeld

door twee, is dit dán dus slechts de helft
De memorie speelt met tijd
die met zich laat spelen
Men kiest

heel vaak het lot van de geneugten
Hoewel schroom zich niet laat gelden
vliegt de tijd snel voorbij
Net uit

Draagt zij haar tijd in een medaillon
welgesteld graaft hij vleugels uit
In de herinnering
voorbij

Schrijver: Annejan Kuperus, 7 maart 2013

ajkuperushotmail.com

Tijd in medaillon

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 147