Netgedichten

netgedicht (nr. 47.342):

deprioëzie

neer
met duizelende snelheid
roetsjt tegenspraak naar dovenmanslanen

geen boom durft er zich rechtop te dromen
en waar ik ben, waai ik fel

over liefde heen, laat vogels in wind vallen
- de richtingen nog niet gekend -

ik verslind deuren en bloemen
verbreed verbeelding met het instinct van zwarte
sloten

verwerp mezelf naar het ondoordringbare
van een meteoor

en, tergend traag
als een vrouw zonder benen
trekt de waanzin uit mij terug

ik fluit naar een boom
en de uiteen gewaaide wind
terwijl stilte zich herstelt

of zou het gewoon het opvliegen van jaren zijn ?

Schrijver: kerima ellouise, 12 maart 2013

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: vrouwen

deprioëzie

4.0 met 7 stemmen

364

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Naam:: Hazen
Datum:: 7 mei 2013; Ik buig voor jou... ik ben windwonderlijkstil van je woorden...

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 16 maart 2013; Opvliegen en zuchten en weer landen op aarde...
Mag ik jou een hand geven:)en een compliment!

Naam:: Imiza
Datum:: 16 maart 2013; ik herlees je gedichten vanwege de niet voor de hand liggende vergelijkingen en dat verveelt niet!

Naam:: bimo
Datum:: 14 maart 2013; Stemmingswisselingen mooi verpakt...

Naam:: Martien Montanus
Datum:: 13 maart 2013; Van storm tot windstil....mooi en krachtig deze (vrouwelijke) emoties tot gedicht gegoten!

Naam:: hans rauch
Datum:: 13 maart 2013
Email:: hrauchsimpc.nl; In een combinatie van natuur en emoties
vergroei je en word deel in dat geheel.
Mooi Kerima.

Naam:: wuifwuit
Datum:: 12 maart 2013; depricieuze beelden: depri vol grandeur.

Naam:: julius dreyfsandt zu schlamm
Datum:: 12 maart 2013; je stijgt om weer te landen. mooi:)

Geef je reactie op deze inzending: