inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 47.441):

het geluid van tijd (1)

zie de tijd, liefste
en wat kan worden
laten we niet tellen, de schaduw
en de angsten of de nerven van een verdorde boom
ik ben een vogel in jouw handen
meervoudig en nabijer
dan ooit


zie de tijd
alsof we wonen in de haven
waar schepen voortgetrokken worden
door lange draden van lente
alles gaat voorbij
maar lief, laten we langs de zeeweg lopen
de haren ongekamd
wij zijn de handen van wind

Schrijver: kerima ellouise, 20 maart 2013


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.5 met 8 stemmen aantal keer bekeken 143

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Naam:
Gerhard Burgers
Datum:
16 mei 2013
het eeuwige jonge, het eeuwige verliefde gevoel en het dromen ..ondanks de tijd die tikt, dat voel ik.. hoe diep en mooi dit
Naam:
lijda
Datum:
22 maart 2013
Laten we de tijd niet tellen, maar beleven als lange draden van lente. Mooi Kerima.
Naam:
wietvanderwuit
Datum:
20 maart 2013
om dichterbijer te trekken, zeeweegs.
Naam:
i
Datum:
20 maart 2013
weer zo mooi!
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
20 maart 2013
Vleugels schragen, ruisen, dragen liefde lentelagen.
Prachtig Kerima.
Naam:
geeraardt
Datum:
20 maart 2013
mooi, pluk de tijd zolang de wijzers draaien...
Naam:
Pama
Datum:
20 maart 2013
In de zandloper stroomt het zand van tijd in de richting van welke hand hem plaatst. We kunnen de loper wel bedonderen maar de ons aangemeten tijd niet. Heel mooi gedicht Kerima.
Naam:
Imiza
Datum:
20 maart 2013
prachtig voelbaar gedicht

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)