inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

1943

netgedicht (nr. 47.456):

Weemoed

Ze hing haar weemoed aan de wand
zodat de gasten kunnen zien
waar hij voor stond
er staan alleen nog lege stoelen
en guitarras zonder klank
dwaalt zijn geest er bovendien
zijn gezang is er verstomd

hij nam de Fado met zich mee
over de kolkende zee
nog steeds stelt ze de vraag
schreiend aan de Taag:

waarom ging je toch alleen
we zijn toch met z’n twee

... *Videoclip op YouTube youtu.be/uRbfzFmVFR8 ...


Zie ook: http://members.chello.nl/l.windig/

Schrijver: Laurens Windig, 21 maart 2013


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 148

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
verhavert
Datum:
21 maart 2013
graag gelezen Laurens

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)