tussenland
van uit de hoogte drijft een adelaar
zijn schaduw
over gras
was, is en komt
in de ogen van een edelweiss
het mos legt kussens
waar zij rust
de wind sust
natte dromen…
kom en ga
in moederland, verdrijf
de vrucht der pennen
tot
de vruchten
van jouw eigen hand
een land om ooit
te wennen
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...cht.php?fotogedicht=tussenland
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 25 maart 2013
Geplaatst in de categorie: filosofie