inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 47.702):

windgedicht

in zachte gebaren
vochtig langs een koele wang
opgestoven door wat haar
en wild

bespeel de takken
als de dwarreling van oud bewaren
stil verkild

in doosjes van geluk

de snelle vlucht naar toen
gelijk de zilte zoen van ooit
een vlindervleugel wordt heel zacht
omhoog

getild


Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...ht.php?fotogedicht=windgedicht

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 8 april 2013


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 132

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Pama
Datum:
9 april 2013
De windgong bespeelt z'n snaren in een oneindig verhaal. Mooie regels.
Naam:
Edwin van Rossen
Datum:
8 april 2013
Mooi.
Naam:
kerima ellouise
Datum:
8 april 2013
immer bewaard, tilt een blij gevoel het gebaar naar hemelzachtheid....mooi Switi.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)