Netgedichten

netgedicht (nr. 47.913):

waterig

(de regen krult rond oude stenen
en gebogen gras buigt eerbied
naar de grond)

mijn droge mond snakt moeizaam
naar een kleine dronk,
ze klonk zo stroef toen woorden uitweg zochten

buiten, in de kilte van vandaag
laat ik ze graag
hun gang weer gaan

opeengestapeld staan ze toch te wachten
tot hun korte duur -slechts wetend-
uit mijn stemvorm barst

een lach, een traan
en duizend hartsmomenten, kom

ga negen rozen plukken uit de weerschijn van
de maan

Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...edicht.php?fotogedicht=waterig

Schrijver: switi lobi, 26 april 2013

acm.visser

quicknet.nl

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: psychologie

waterig

emoties

3.0 met 5 stemmen

103

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: K.Borgdorff
Datum:: 30 april 2013; Zoals zovele mensen het over 'ze' hebben,
omzeil ook jij weer 'helder' wat je bedoelt.

Naam:: switi lobi
Datum:: 28 april 2013; Hmm Kees, mijn woorden zijn overduidelijk hoor. 't Is maar hoe jij "ze" zelf lezen of begrijpen wilt.

Naam:: K.Borgdorff
Datum:: 26 april 2013; Wie of wat bedoel je met 'ze', switi.
Ik zou niet weten waar 'ze' op slaat of slaan.
En mooie woorden moeten wel zinnig zijn.
Ik blijf met een 'waterig' soepje zitten...

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 26 april 2013; mooi gedicht met een prachtige laatste zin!

Geef je reactie op deze inzending: