Netgedichten

netgedicht (nr. 47.958):

gebroken wit

en de stenen dragen
mijn stille stem

zij zijn handen
vertragen het licht
en leiden me naar iets
wat ik nog niet weet

ik ben mond
moeilijker dan de waarheid
mismaakt door gifpotten
in het nachtelijk huis

is er een aards paradijs
of een open oog
om oneindig lief
te hebben

de stenen
blijven, dat wil ik geloven

binnen bereik

ik volg het dolen

... nav 'Poëzie in harmonie met klassieke muziek', 27 april 2013
in de Magnuskerk te Anloo
met Doewe Kraster (orgel), Agnes te Wies (hobo), Inge Dijkstra (dwarsfluit) en dichters Marion Spronk, Julius Dreyfsandt zu Schlamm en k.e. ...

Schrijver: kerima ellouise, 1 mei 2013

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

gebroken wit

4.0 met 5 stemmen

219

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: witten
Datum:: 2 mei 2013; dit is een stem om lief te hebben, een mond, een oog om lief te hebben, dit is een kleur om lief te hebben, oh, het zegt zoveel...

Naam:: Pama
Datum:: 1 mei 2013; Net als er ontelbare variaties zijn in nuances van wit, bestaan die in woorden, elk op hun eigen wijze inzetbaar. Mooi gedicht Kerima.

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 1 mei 2013; De muziek, de lyriek geven iets intens tussen de muren.
Ook ik mocht dat gevoel ervaren, zij het tussen witte muren:)

Naam:: Egbert Jan van der Scheer
Datum:: 1 mei 2013; Schitterend Kerima.

Geef je reactie op deze inzending: