Netgedichten

netgedicht (nr. 48.184):

De weg

alles verklaren is soms
een vruchteloos verpozen
in het ongekende
immense heelal

ik ontkom dan niet
aan het erkennen
dat ik me doorgaans
gedragen voel;
deze weg niet zelf
heb gekozen

vaak hoef ik ook
niet meer te zeggen
wat ik eigenlijk bedoel

om me heen immers
herhaalt zich alles in wezen
weliswaar regelmatig in een
kleur getint
en met wisselend gevoel

eens hoop ik te kunnen zeggen:

ik heb niet alle seizoenen
volledig begrepen
maar uiteindelijk wel
door verworven overgave
in verwondering bemind