Netgedichten

netgedicht (nr. 48.394):

Wat

wat een kleine tijd
kijkt over mijn schouder
heen naar de ellendeling
de sadistische angsthaas
naar mijn grote broer
in het donker die ik
op zijn zijn aanspreek
op zijn vaderschap
op het gerucht dat hij
de stratenmaker is
van het barre kwaad
waarmee ik mezelf kwel

te laf voor groter leven
weet ik hoe laat het is
het is kleine tijd
het is letter voor letter
woord voor woord
het is groeiende zucht
naar eigen stem waar
stilte zou passen en
domweg deemoedig
houden van een bitse broer
van een rabiate vader
van al de lieftallige wezens
die ik de afgelopen weken
om hun warmte keelde