Netgedichten

netgedicht (nr. 48.424):

Mijn muze met mij

Kwaad waar geen kruid
Tegen gewassen

Door rode schedel kieren
Naar binnen gedrongen
Om moedeloos van te worden

Uitgehongerd tastend zoekt hij zijn weg
Door het donkere struikgewas
Hij wil verboden vruchten plukken

Likt zijn lippen vol welbehagen met zoete tong
Voor de speech

Niet meer urenlang in stoffige kamers
Zoeken naar woorden
Een zee vol demonen

De adem van muziek huivert
Zet in
Zo wit als de stranden met roze schelpen

Mijn muze
Met mij.