koude voeten
(eerst dan trok ik mijn kousen uit)
een dubbele buurt met alle ramen open
samenlopend langs de weg
waar ooit het water van een polder liep
torent steengroei bovenuit: een wirwar onder daken
maar daar onder schuilt nog, wat
mijn hart wil raken
zachte bloei
en tenen in het gras
een eindeloze zwaluw en het witte
van de was
... Uit: kleine meicyclus ...
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...ogedicht.php?fotogedicht=koude
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 26 juni 2013
Geplaatst in de categorie: psychologie