Netgedichten

netgedicht (nr. 48.485):

botersla

alleen de naam
al is een begin
van groentepoezie

vergeet gewoon
die nederige positie
van 'sla van m'n oma'

evengoed geen sla van de mode
niet annorexia in zakjes met
gemengde priksla of hooguit stiekem

nog malse vette pronte kroppen
die bijeengepropt liggen in
plastic kratjes op de groenteafdeling

zonder krullen of roodgekleurdheid
of suggesties van eiken en verte
of de zilte smaak van Zeeuws wier

dus was de botersla en scheur 'm
teder in stukken en nog ietsje kleiner
doe dan olijfolie in een diepe kom

plus donkerrode wijnazijn en wat zeezout
kiep de sla in datzelfde bord roer rustig om
eet dan gulzig en denk aan de eeuwigheid

waarin je die sla zult missen..

beetje knoflook erbij kan ook
doe dan je ogen dicht en ruik