Jij, zwart als Onyx
Dichter nader jij zwart als Onyx
op de tast naar ontgoocheling
Ik ben zo ziel tot jouw huid
geneigd te hullen na de getuigenis
verleid tot de daad
Er komt dat moment van tegenstrijd
van ondergang en verraad
Maar ik ben zo dicht op jouw huid
zo verliefd en onbeduidend
als een tik in de tijd
En dan de klap, een val in ongenade
De bomen uit de grond gerukt
Vraag me niet naar de kleur van m ’n hart
Het stoeit met je aangezicht
en richt mij ten onder
Ik ben zo ziel in jouw handen
zo verteer je mij tot verleden
In jouw roep klinkt de verlokking
naar een schonere ander...
Zie ook: http://oermirm.blogspot.nl
Schrijver: Irmlinda de Vries, 1 juli 2013
Geplaatst in de categorie: ex-liefde
...zo verliefd en onbeduidend..., vind ik
èrg mooi!
Héél dichtbij jouw eigen gevoel geschreven!
Compliment.