Schoon
De waarheid bij nacht
heeft hier niet veel om het lijf
nu je naast mij ligt
blijf je voortaan onzichtbaar
licht in tijdsverblijf
schoon in jouw vergankelijkheid
neem ik ontvangst van jouw muze
met kleine gebaren omring ik
de liederlijke lethargie
van jouw ontheemde bestaan
iets in de intensiteit
heeft een vacuüm doen ontstaan
terwijl ik ergens lig te denken
begin jij moedig aan een trektocht
en boeken blijven ongeschreven
woorden staan dikwijls rechtop
tussen vazen met horizontale bloemen
ontstaat er een landschap rond jouw hart
je trekt jouw zachte jurk weer aan
reikt mij een zakdoek voor het snotteren
het klimaat verandert maar langzaam
maar jij blijft schoon, in alles van de nacht.
Inzender: Henk van Dijk, 1 juli 2013
Geplaatst in de categorie: emoties