In verborgen vurigheid
Het boze oog waarin het licht gedoofd
het trage bloed doet stollen
daar woont geen tomeloze Liefde
Het spel dobbelt tussen Oost en West
en Indisch bijgeloof
We zinken er in weg op de vlucht voor
Goena goena en stille kracht
De Indo drukt hiermee de Blanke in hem plat
en wijt het aan een Boze Geest of kwade wil
van anderen
De geur van Doerian en Keretek
omringen hen met nostalgie
maar doen geen pijn verdoven
Dit schimmenspel van Goed en Kwaad
wil ik niet meer bezweren
met Kris of Wajangpop
En als U vraagt:
wat is dit dan voor een vreemd verhaal,
waar zou het toch voor dienen?
Dan antwoord ik:
We zijn als Indisch volk verscheurd in twee culturen
Men zegt het niet, maar in onze vernedering brandt
de Gordel van Smaragd haar verborgen vurigheid
in een koud kikkerland
... Gedicht n.a.v. het boek: ' Geen gewoon Indisch meisje ', van Marion Bloem.
het verhaal van menig 2e generatie Indo, uitzonderingen daargelaten... ...
Zie ook: http://oermirm.blogspot.nl
Schrijver: Irmlinda de Vries, 10 juli 2013
xs4all.nl
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: psychologie
In
218
Geef je reactie op deze inzending:
maar jouw gedicht maakt me duidelijk waarover het verhaal gaat.
Heel erg herkenbaar en duidelijk geformuleerd !