Netgedichten

netgedicht (nr. 48.624):

Waar de wind liggen gaat

In de tuin ligt een zachte roep
van een vogel. Kom hier en zing met mij.
Tezamen met de pluizen en de gele troubadourtjes.
Deze eenvoud is volmaakt.

ik wil verwisselen van gedaante.
De liefde verzinnen, de liefste.

Een merel herhaalt zijn lied.
Een vlinder drinkt dauw uit het rozenblad.
Het zijn oude vrienden.
Het zijn schaduwloze metaforen.

Ik wil naar rozen ruiken. Thuiskomen
in het hoge gras
De liefde verzinnen, de liefste.

Schrijver: kerima ellouise, 12 juli 2013

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: liefde

waar de wind liggen

3.0 met 10 stemmen

307

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Naam:: Gerhard Burgers
Datum:: 15 juli 2013; prachtig gedicht

Naam:: Rudolf
Datum:: 14 juli 2013; Een fraai verlangend vlindergedicht.

Naam:: geeraardt
Datum:: 13 juli 2013; geurvol en geluidenrijk dit...

Naam:: eliZe Augustinus
Datum:: 13 juli 2013; Waar de wind liggen gaat
't is daar dat de waarheid gaten slaat

Naam:: Pama
Datum:: 12 juli 2013; Het is de lokroep van de Muze die het ultieme liefdesspel innoveert en tot het hoogste goed promoveert. Mooi gedicht Kerima.

Naam:: wiet
Datum:: 12 juli 2013; subtiel, iel. met de ie waarin zich ook de liefde vindt.

Naam:: Egbert Jan van der Scheer
Datum:: 12 juli 2013; Prachtige poëzie in beeldende metaforen.

Geef je reactie op deze inzending: