voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 48.654):

parabel vergaan (acrostichon)

weke vraagtekens
als ik door mijn weerschijn zie
totdat de wereld weigert

in eclipsen te ontstaan
smal, eenzijdig en onheus

echtheid weert me
rechtstreeks uit dit zijn

nochtans wezenlijk
als wie ik ben
als mens of vrouw of
soms -als man
trouw aan diens scheppingsdrang

lichtvoetigheid verzwaart
indien mijn tenen
eigenheid ontkennen
feilloos
doch ontdaan
elke daadkracht in ontkenning

nocturne van de nacht
ontsta uit zacht verschonen
god verbiedt me niet

... Naar aanleiding van Pastuiven: Parabellistisch Dictatoriaal Acrostichon ...

Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...edicht.php?fotogedicht=parabel

Schrijver: switi lobi, 16 juli 2013

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: psychologie

1
2
3
4
5

5.0 met 5 stemmen

156

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 19 juli 2013; Een prachtig gedicht.

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 17 juli 2013; ik sluit me aan bij Kerima, een juweeltje is het zeker.

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 16 juli 2013; een juweeltje!

Geef je reactie op deze inzending: