zotheid
het gras in zomerkleed verkleurt
de dijk
aan één kant water, aan de ander
wast een plas wat witte vogelveren
en een oude zwaan
staat op de weg
haar borsten blootgelegd voor
kroost en warme handen
bij het komen en het gaan der tijd
weet ze, dat -haar zorg ten spijt- het gras
naar koude winters geurt
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...edicht.php?fotogedicht=zotheid
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 25 juli 2013
Geplaatst in de categorie: psychologie