tegemoet
hou me vast
met handen van de nacht
en laat dit eeuwig duren
want morgen
nog voor duinen aarde worden
treurt de dageraad
langs grijze wangen
vederloos en onafwendbaar
met om mij heen
de lage stilte van een dichtgegroeide dag
hou me vast
in het voorbijgaan
en draag het ruisen naar verlangen
avondblauw, naar wie ik ben
de zee zal warm zijn
zo ook de wind
hou me vast
maar ga niet verder
dan voorbij
... ... thema van de dichterskampeerdagen: 'in het voorbijgaan' ... ...
Schrijver: kerima ellouise, 24 augustus 2013Geplaatst in de categorie: psychologie
Al is de dag ten einde zij ruisen zacht...eeuwig.
Mooi Kerima.