inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 49.034):

avondgebed

ergens nog een kus in grijs…


als ik dan buig in licht devote knikken
tot mijn knieën aarde raken
zacht en ongerept

ik ben behept met deze gave
tot ze adem vangt en zingt: een zuiver lied
verdriet is tijdloos, ook na zoveel jaar

ik zoek je, vind je -telkens weer

mijn kind
dit blind zijn schuurt en schuurt
in glasgebonden ogen
waar de zon haar hitte stuurt
en waar

jouw bloemen drogen

... 2003-2013
In memoriam: Sascha ...


Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...cht.php?fotogedicht=avondgebed

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 30 augustus 2013


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 186

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Irmlinda de Vries
Datum:
4 september 2013
Het wrange verlies blijvend en voelbaar ingekleed in een bloembed van liefde...
Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
2 september 2013
Pijnlijk mooi schuurt het stilworden ....

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)