zondagstranen
in het wenen van september…
een zachte rustdag mag er zijn;
de klokken van de kerk gebeierd rond
het veld
ik had het haar toch hopelijk verteld
dacht ik
hopelijk mijn blinde oog gesloten voor
vandaag… ik had zo graag
zou zo graag
maar nu verlies ik me in klein
gevouwen bloemen
en ze noemen me jouw naam
zoeter, mooier… dichterbij
heel stil naast mij
verrijst het blauwe bankje
evenals jouw lach
langszij
... 15 september 2013 ...
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f....php?fotogedicht=zondagstranen
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 16 september 2013
Geplaatst in de categorie: psychologie