Netgedichten

netgedicht (nr. 49.240):

Diep van binnen

de wereld glijdt voorbij
in mistig stille schimmen
zij raken met hun nat en kil
mij diep van binnen

kan ze niet ontwijken
er zijn geen heldere plaatsen
waar ik kom en wil verblijven
houdt iedereen mij in de gaten

heb mezelf al opgegeven
wil er niet meer zijn
weg gaan uit een wereld waar
geen plaats is voor mijn leven

ik glijd af
ga met de schimmen mee
kijk nog een keer om en zie
de mist verdwijnen van waar ik kom