inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

1979 - heden

netgedicht (nr. 49.321):

Apocalyps

Terwijl de wereld
In vlot tempo

Haar eigen apocalyps
Tegemoet draait,

Een eind maakt aan
Nutteloze zorgen en zuchten,

Zie ik in het verste
Hemelrijk een gouden

Zwaan die met haar
Schitterende vlerken

Een donker zwerk doorklieft
En sneller dan de aarde

Ooit aan zichzelf
Ten onder kan gaan

Slaat ze haar verblindend
Mooie vleugels om me heen

En brengt ze me met
Onmenselijke kracht

In veiligheid in
De haven die voorgoed

Hemel genoemd wordt
En waar ik eindeloos

Verblijven wil

Schrijver: Bert Weggemans, 29 september 2013


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 151

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Irmlinda de Vries
Datum:
30 september 2013
Knap geschreven over het licht dat vanuit het gewoel der wereld opstijgt.. Het raakt aan mijn eigen gepeins over de toestand in de wereld.
Naam:
P.de Boer
Datum:
29 september 2013
Wat een pracht gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)