Apocalyps
Terwijl de wereld
In vlot tempo
Haar eigen apocalyps
Tegemoet draait,
Een eind maakt aan
Nutteloze zorgen en zuchten,
Zie ik in het verste
Hemelrijk een gouden
Zwaan die met haar
Schitterende vlerken
Een donker zwerk doorklieft
En sneller dan de aarde
Ooit aan zichzelf
Ten onder kan gaan
Slaat ze haar verblindend
Mooie vleugels om me heen
En brengt ze me met
Onmenselijke kracht
In veiligheid in
De haven die voorgoed
Hemel genoemd wordt
En waar ik eindeloos
Verblijven wil
Geplaatst in de categorie: psychologie