Netgedichten

netgedicht (nr. 49.457):

Zo'n moment

Als de geur zich een weg heeft gebaand
naar mijn gevoelig, verwend reukorgaan
is de kinder- en schooltijd weer terug
bedompte geur van een klaslokaal
waar een stinkerd ook nog windjes liet

Diezelfde geur hangt om een oude vrouw
troebele ogen kijken onschuldig om zich heen
staan in de rij voor de kassa in de supermarkt
omstanders deinzen als ik terug, kijken omhoog
in stil gebed en niemand die een antwoord krijgt

Door een bovenraam de fluittoon van een mees
een glimlach komt op haar gezicht terecht
zij vormt het levende bewijs dat Gods wegen
duister en ondoorgrondelijk blijken te zijn
want deze oude dame woont in Gods hart