Netgedichten

netgedicht (nr. 49.572):

roos

zij draait
oog in oog met de stilte

schreit namen
waardoor doornen uit het zwijgen
vallen

een bloemblad blijft liggen
verderaf

er is geen wederkeer

ongeschonden

Schrijver: kerima ellouise, 21 oktober 2013

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

roos

4.1 met 8 stemmen

206

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 22 oktober 2013; De roos zo mooi, zo broos.

Naam:: Pama
Datum:: 22 oktober 2013; Komt een roos tot verval, de kern van zijn schoonheid is altijd naar buiten gekeerd. Mooie regels

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 21 oktober 2013; bij ' t opgelegde zwijgen ,waar ontkenning als doornen uit bladeren valt, is er kolkende stilte. Een heel erg mooi gedicht.

Naam:: Annejan Kuperus
Datum:: 21 oktober 2013
Email:: ajkuperushotmail.com; Wat weer een prachtig gedicht, waarbij wat mij betreft de zin 'schreit namen, waardoor doornen uit het zwijgen vallen', de kroon spant... Bijzonder, boeiend, maar bovenal erg intrigerend, daar doornen altijd zwijgen, in tegenstelling tot de degene die zich aan deze bezeert...!

Naam:: julius dreyfsandt zu schlamm
Datum:: 21 oktober 2013; fragiel

Naam:: rozewiet
Datum:: 21 oktober 2013; roos, bloem aller bloemen. met letters getooid.

Geef je reactie op deze inzending: