vanaf hier
vlucht niet
mijn lieveling
telkens ik je loslaat
je stem hindert de stille vissen niet
of het bordje -hier begint de zee-
ik geef je het water, het onleesbare zilt
half in mij, half op weg te gaan
ga liggen in de duinen
mijn lieveling
laat schelpen rondom spelen
alsof ik er niet ben, op de spiegel
van de horizon
word ik regen in geschreven brieven
als een allerbeste vriend
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/vlinderwindekind/
Schrijver: kerima ellouise, 30 oktober 2013
Geplaatst in de categorie: psychologie